اشک بیل‌های مکانیکی در پلاسکو

مسعود یارضوی فعال رسانه‌ای در کانال شخصی خود در تلگرام درباره حملات جناح خاص سیاسی به مجموعه نیروها و مدیریت شهری تهران که یک هفته را شبانه‌روز در آوارهای پلاسکو با آتش و دود، خاک و خون و اشک و ناله همنشین شدند و لحظه‌ای آرام نگرفتند می‌نویسد:

زلزله بم که رخ داد، با اینکه خاتمی و اصلاحاتی‌ها بر مساند اجرایی بودند و حتی با اینکه فرماندار بم هم در تالار ارگ جدید و حین آواربرداری، دفاع محیرالعقولی از دولت اصلاحات بعمل آورد؛ ولی ما بسیجی‌ها و حزب‌اللهی‌ها به خاطر مردم لب به دندان گزیدیم و هرکس تا هر اندازه که توانست دولت را کمک کرد.

هنرمندانی مثل مهران مدیری از مردم خواستند که هرکس هرطور می‌تواند کمک کند.

مردم کشور به حدی کمک‌های مختلف را عازم بم ویران شده کردند که دیگر حتی برای بارانداز کمک‌های آنها هم در شهر جا نبود.

داغ بزرگی دیدیم ولی یک‌عالمه خاطره مهربانی و همدلی سیاسی و اجرایی برایمان ماند…

حالا اما ۱۳ سال پس از آن زلزله دهشتناک، شاهد فاجعه پلاسکو و حواشی عجیبش هستیم.

شاید آتش‌نشان‌ها هنوز زیر آوار جان داشتند که مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور توییتی منتشر کرد و در آن مدعی شد شهردار تهران به ضرورت‌ها بی‌توجه بوده است!

بدن شهدا هنوز زیر آوار است که اصلاح‌طلبان و عادل  فردوسی‌پور رقص خود دور آتش پلاسکو را آغاز کرده و نظام اسلامی و قالیباف را متهم به بی‌کفایتی و لایق استعفا و محاکمه اعلام کردند.

برخی مردم و بازیگرها هم که به ژست لاکچری و کارشناسی‌های غیر کارشناسی! و گرفتن عکس سلفی بسنده کردند.

و فقط چندتا بسیجی ترجیح دادند با خانواده شهدای آتش‌نشان دیدار کنند.

این وسط گویی فقط بیل‌های مکانیکی دارند در میان آوار پلاسکو به جای رقصیدن و لاشخوری، اشک می‌ریزند…